aktualia

Przemysław Jędrowski
Epitafium czy reinkarnacja? Wideomalarstwo w Bielsku Białej
Wciąż trwa dyskusja o malarstwie. Także w Polsce, gdzie na przełomie 2006 i 2007 roku zorganizowano poświęcone mu wystawy w Bydgoszczy, Gdańsku i Warszawie. Każda z nich stawiała pytania o dzisiejszy status malarstwa, jego historyczne uwarunkowania, formalne i koncepcyjne mutacje. Być może wielość podjętych wątków, niekonsekwencja w ich prowadzeniu lub tradycjonalizm podejścia do sygnalizowanych koncepcji spowodowały, że żadna z tych „konstrukcji” nie wypadła przekonująco. Na ich tle pozytywnie wyróżniła się – o wiele skromniejsza, ale i o wiele czytelniejsza – wystawa „Obrazy jak malowane”, zrealizowana przez BWA w Bielsku-Białej. Co istotne, autorzy wystawy, Jarosław Lubiak i Kamil Kuskowski, porzucili koncepcję dowodzenia siły malarstwa sztalugowego i skupili się na jego nowej emanacji – wideomalarstwie. To sztuka pozostająca w stałej symbiozie z założeniami i estetyką malarstwa, i sztuka, która w pełni zawłaszczyła „malarskość”. Tym samym akademickie malarstwo stało się zbędne, a wideomalarstwo wskrzesiło Bonnardowską koncepcję obrazu, rozumianego jako pozbawiona emocji kompozycja barw na płaszczyźnie, która nie stawia oporu oku widza. Bo czyż znamy dziś łatwiejsze i bliższe codziennemu doświadczeniu medium niż zapis wideo?

Andrzej Wasilewski, "Obraz i podobieństwo", instalacja, 2005, fot. materiały prasowe Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej