aktualia

Maciej Mazurek
Pogoń za tożsamością
Wystawa „Tratwa Meduzy i Potwór Tożsamości”, pokazywana w warszawskiej Królikarni, to – jak informowali organizatorzy ekspozycji – pierwsza tak duża prezentacja współczesnej sztuki z Izraela, a zarazem izraelskiej sztuki kobiecej w Polsce. Już choćby z tego powodu wystawa jest więc godna uwagi. Ekspozycja w Królikarni przyniosła prace wpisujące się w modną i eksploatowaną do znudzenia ideę poszukiwania tożsamości przez przełamywanie stereotypów i różnego rodzaju tabu. „Tratwa Meduzy” to wystawa ciekawa ze względu na żydowską tożsamość autorek, dla których problem tożsamości, nie tylko dotyczącej bycia kobietą, bywa problemem egzystencjalnym, można rzec – narodowym. Można się było spodziewać, że to, co w takich feministycznych projektach, będących pochodną oddziaływania głównych idei w zasadzie także o pochodzeniu żydowskim, w innym kręgach narodowych bywa banalne i jest powtórzeniem, tutaj jest pulsującą sztuką czy działaniem paraartystycznym, w którym czujemy oddziaływanie żywego, nadpobudliwego ducha żydowskiej kobiecości, namiętnego i jednocześnie zawsze otwartego na dialog z widzem. Te oczekiwania wystawa spełniła.

Miri Segal, „Nekrokwiat (Necrofleur)”, druk cyfrowy, 2003, dzięki uprzejmości Galerii Dvir, fot. Złote Orły