strona g³ówna > patronaty
wybierz miasto:
B C Æ D G K L £ N O P R S T W Z KONKURSY
   »

W lutowym „Arteonie” wystawê „Wielka Wojna”, odbywaj±c± siê w Muzeum Sztuki w £odzi, recenzuje Agnieszka Salamon-Radecka. Jerzy Fober z kolei prezentuje sylwetkê i rze¼biarsk± twórczo¶æ Stanis³awa Kulona. Prezentacjê „Trzy pocz±tki – 1918, 1945, 1989” we wroc³awskim Muzeum Architektury omawia Karolina Majkowska. W stulecie Bauhausu seriê przybli¿aj±c± szko³ê Waltera Gropiusa i fenomen tego ruchu inauguruje Wojciech Delikta. Aleksandra Sikorska komentuje premierê filmu dokumentalnego „Walka: ¿ycie i zaginiona twórczo¶æ Stanis³awa Szukalskiego”.
Ponadto w najnowszym „Arteonie” w rubryce „Zaprojektowane” ¶rodowisko wroc³awskich artystów sztuk u¿ytkowych omawia Julia B³aszczyñska. W „Archiwum” o wystawie „Advancing American Art” z 1947 roku pisze Diana Stelowska. Z kolei w dziale „Sztuka m³odych” Marcin Krajewski przedstawia graficzkê Ewelinê Ko³akowsk±, a Aleksandra Kargul – Magdalenê Obsadn±. W lutowym „Arteonie” tak¿e inne recenzje i artyku³y oraz aktualia i sta³e rubryki.

Ok³adka: Stanis³aw Ignacy Witkiewicz, „Walka (R±banie lasu)”, 1921-1922, farby olejne, p³ótno, Muzeum Sztuki w £odzi

 

„Tu jeste¶my. Wybrane prace z kolekcji Krzysztofa Musia³a”, CSW Znaki Czasu, Toruñ, 28.04-15.08.2017

Co siê komu podoba
Kolekcja Krzysztofa Musia³a w CSW Znaki Czasu
Justyna ¯arczyñska

Prace z kolekcji Krzysztofa Musia³a, które mo¿emy ogl±daæ w ramach wystawy „Tu jeste¶my...”, pochodz± z niemal o¶miu ostatnich dekad. Zaprezentowano wiêc szeroki, a tym samym ró¿norodny obszar sztuki polskiej, przez co – si³± rzeczy – wystawa posiada niezwykle wa¿ny walor edukacyjny. Zachêca do dokonywania porównañ, szukania powi±zañ i zadawania pytañ o kierunki rozwoju sztuki polskiej. Sk³ania te¿ do refleksji nad kolekcjonowaniem dzie³ sztuki, u¶wiadamia, jak wa¿n± rolê spo³eczn± odgrywaj± kolekcjonerzy, inspiruje. Kiedy w latach 90. Krzysztof Musia³ kupowa³ coraz wiêcej obrazów, zacz±³ siê równocze¶nie zastanawiaæ nad tym, jaki w³a¶ciwie jego kolekcjonowanie ma cel, po co to robi i jaki powinien obraæ kurs. Wtedy te¿ pojawi³a siê koncepcja, by skupiæ siê na powiêkszaniu zbioru dzie³ artystów polskich. Na temat rodzimej sztuki Musia³ posiada³ ju¿ wówczas pewn± wiedzê. Prace kupowa³ zgodnie z chronologi±. Zacz±³ od sztuki koñca XIX wieku i – jak stwierdzi³ w jednym z wywiadów – „to nie by³o tak, ¿e kupowa³em w tym samym okresie Boznañsk± i Tarasewicza, tylko niejako po kolei”. Raczej unika³ korzystania z porad doradców, choæ nierzadko dyskutowa³ na temat wybieranych przez siebie dzie³ z dwoma zaprzyja¼nionymi historykami sztuki. Wybra³ sposób budowania kolekcji sprzê¿ony z nabywaniem wiedzy czy wrêcz ni± napêdzany, natomiast prezentowanie zbioru wiedzê tê poniek±d oferuje szerszej publiczno¶ci. Musia³ bardzo chêtnie pokazuje dzie³a, które udaje mu siê pozyskaæ. Prace z jego kolekcji wzbogacaj± narodowe zbiory i s± czêsto prezentowane w galeriach ró¿nych miast, co z kolekcjonera czyni popularyzatora sztuki.

Maria Jarema, „G³owy”, 1955, 61 x 42 cm, tempera, papier, fot. Filip Klin, materia³y prasowe CSW Znaki Czasu

Artyku³ dostêpny w wydaniu drukowanym