Muzeum Okrêgowe im. Leona Wyczó³kowskiego
APEL
Muzeum Okrêgowe im. Leona Wyczó³kowskiego w Bydgoszczy przygotowuje wystawê monograficzn± Karola Mondrala (1880-1957), grafika i malarza oraz pedagoga zwi±zanego m.in. ze ¶rodowiskiem artystycznym dwudziestolecia miêdzywojennego w Bydgoszczy (w latach 1921-1932). Ekspozycja bêdzie pierwsz± tak pe³n± prezentacjê dzie³ artysty, którego twórczo¶æ po raz ostatni by³a przedstawiona na wystawie w 1959 roku. Planowana wystawa bêdzie obejmowa³a grafikê artystyczn±, ekslibrisy, nieliczne zachowane rysunki i obrazy oraz sporadycznie wykonywane rze¼by. Muzeum zwraca siê z pro¶b± o udostêpnienie materia³ów zwi±zanych z Karolem Mondralem oraz informacje o jego pracach. Informacje mo¿na przesy³aæ na adres: barbara.chojnacka@muzeum.bydgoszcz.pl
[zwiñ]

Muzeum Górno¶l±skie
"£ukasz Korolkiewicz. Subterytorium"
07.02.2019 - 31.03.2019

Retrospektywa
przygotowana we wspó³pracy z artyst± zaprezentuje prace £ukasza Korolkiewicza
od okresu debiutu po dzie³a najnowsze – 38 prac malarskich oraz 25 rysunków z
kolekcji £ukasza Korolkiewicza oraz Muzeum Górno¶l±skiego w Bytomiu.
Rozpoczynaj±ce pokaz rzadko eksponowane rysunki z lat 70. pozbawione s±
charakteru s³u¿ebnej roli wobec malarstwa. Te autonomiczne dzie³a sztuki to
istotny akcent wystawy, obrazuj±cy drogê twórczych poszukiwañ, inspiracji i
kreowania w³asnej wizji twórczej. Wybrane akordy wczesnych dzia³añ w obszarach
realizacji artystycznych bêd± jeszcze rozbrzmiewaæ w kolejnych latach, ale ju¿
w zakresie prac malarskich. Czê¶æ stylistycznych „eksperymentów” zaniknie
jednak bezpowrotnie.
Obrazy
powsta³e na przestrzeni nastêpuj±cych po sobie dekad uwidoczni± ró¿norodno¶æ
podejmowanych przez artystê w±tków tematycznych, które przez samego autora czêsto
zamykane s± w ramy okre¶lonego cyklu. Obok w³asnych do¶wiadczeñ stanowi±cych
tak istotne zagadnienie pracy twórczej obrazy ujawni± inspiracjê dzie³ami
innych artystów, m.in. Davida Hockneya, Balthusa, a tak¿e sztuk± polskiego
modernizmu, w szczególno¶ci dokonaniami Jacka Malczewskiego.
Ekspozycja
nie jest odbiciem ¶wiata rzeczywistego, ale miejsc wykreowanych przez £ukasza
Korolkiewicza. Przeciwstawi siê czêsto powielanej tezie, definiuj±cej twórczo¶æ
artysty jako przyk³ad hiper- b±d¼ fotorealizmu. £ukasz Korolkiewicz, pomijaj±c
okres lat 80., nie komentowa³ bie¿±cych wydarzeñ w kraju. Zaj±³ miejsce gdzie¶
obok, wyre¿yserowa³ swój w³asny ¶wiat, czêsto wcielaj±c siê w rolê obserwatora.
Wystawa mo¿e wzbudziæ w odbiorcy lawinê pytañ, domys³ów, poczucie
wielowymiarowych mo¿liwo¶ci interpretacyjnych. Sprowokuje równie¿ pytanie o
granicê analizy dzie³a sztuki oraz jego recepcjê. Twórczo¶æ Korolkiewicza
otwiera drogê dla wyobra¼ni, do poszukiwañ w obszarach historii sztuki, w
zakamarkach w³asnego umys³u.

„Jan Lebenstein. Obrazy i gwasze z kolekcji MN we Wroc³awiu”, Muzeum Narodowe, Wroc³aw, 31.03-10.08.2014
Zaanga¿owany w sztukê
Wystawa Jana Lebensteina w MN we Wroc³awiu
Justyna
¯arczyñska
Wed³ug Ponina,
czas od po³owy lat 50. do po³owy lat 60. XX wieku to okres, kiedy Lebensteina
rzeczywi¶cie doceniano. By³a to faza nagród i licznych wystaw indywidualnych,
okres zainteresowania krytyków i artystów zachodnich pocz±tkuj±cym wówczas
jeszcze malarzem. Chocia¿ w nastêpnych latach artysta pracowa³ nadal,
prezentowa³ swoje prace, a wzmianki na jego temat pojawia³y siê w prasie, skala
tego – w porównaniu do tej swoistej z³otej dekady – by³a ju¿ zupe³nie inna. Jak
pisa³ Ponin, sam Lebenstein odpowiedzialno¶ci± za to obarcza³ ostracyzm,
którego pad³ ofiar±, a który spowodowany by³ rozbie¿no¶ciami miêdzy nim a
marszandami, krytykami i innymi artystami zachodnimi w stosunku do
opanowuj±cego wszystkie dziedziny kultury lewicowego ekstremizmu. To, co dla
artysty by³o nie do zniesienia, to przede wszystkim rodz±cy siê wymóg sk³adania
deklaracji politycznych, manifestowania pogl±dów, rezygnacja z kryteriów
artystycznych na rzecz kryteriów politycznych, moda na sztukê rewolucyjn±, a
nade wszystko stadno¶æ i chêæ ujednolicenia pogl±dów w ¶rodowiskach twórczych.
W jednym z ostatnich wywiadów mówi³: „Pokutowa³ te¿ mit, upowszechniony przez
propagandystów pocz±tku lat 20., ¿e rewolucja rosyjska – czyli bolszewicki
zamach stanu – ³±czy siê z rewolucj± w sztuce. Nie czytali Orwella, który
pisa³, ¿e w komunizmie wszystko trzeba czytaæ na odwrót: wolno¶æ – znaczy
zniewolenie, prawda znaczy k³amstwo. A stadno¶æ awangardy zna³em jeszcze z
Warszawy. Ca³e to budowanie tak zwanej postêpowej nowej sztuki by³o furtk± dla
nieudaczników i beztalenci”.
Jan Lebenstein, „Zwierzê”, 1963-1964, gwasz, papier, 27,5 x 44 cm, fot. Arkadiusz Podstawka, prace w zbiorach Muzeum Narodowego we Wroc³awiu
Artyku³ dostêpny w wydaniu drukowanym