aktualia

W roku 2018 mija 30 lat od śmierci Stanisława Teisseyre’a, rektora Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytetu Artystycznego) w latach 1947-50, 1965-78, zasłużonego dla poznańskiego życia artystycznego organizatora i reformatora PWSSP. W 1988 roku Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu na mocy testamentu byłego rektora uczelni i jego żony Ireny, otrzymała spadek, na który składała się kolekcja dzieł sztuki oraz nieruchomość na poznańskiej Cytadeli, zwana od kilkudziesięciu lat „Teserówką”. Pierwsza wystawa Kolekcji Stanisława Teisseyre’a będzie miała na celu nie tylko prezentację wybranych wątków artystycznych zgromadzonych dzieł sztuki, ale także krytyczne opracowanie części archiwum profesora Teisseyre’a. W przestrzeni Galerii Piekary zaprezentowane zostaną obrazy Stanisława Teisseyre’a, Teresy Pągowskiej i Piotra Potworowskiego z przełomu lat 50. i 60., pochodzące z kolekcji dawnego rektora uczelni, a także kolekcji muzealnych oraz nowy cykl prac Krzysztofa Pijarskiego. Punktem wyjścia prezentowanej ekspozycji stało się archiwum Teisseyre’a przechowywane w szufladach mebli stojących do dziś w jego dawnej pracowni, składające się z kilku tysięcy różnorodnych dokumentów związanych z jego życiem, które przypadło na niemal cały wiek dwudziesty. Po ostatniej, pośmiertnej wystawie, którą otwarto w 1988 roku w poznańskim BWA, prawie nikt przez niemal trzydzieści lat nie interesował się jego twórczością. Przypomniano go dopiero w zeszłym roku na wystawie Stanisław Teisseyre 1905-1988. Twórcy i założyciele Szkoły Sopockiej zorganizowanej przez Muzeum Sopotu. Wystawa Przez szyb brylanty będzie mierzyć się z problemem historii ukrytej dotąd w biografii artysty, zrekonstruowanej ze zdjęć, dzienników i dokumentów pochodzących z archiwum twórcy. Wystawa w Galerii Piekary jest jedną z dwóch ekspozycji powstałych w ramach tego projektu  (Teserówka, ul. Na Szańcach 4, 6.10–9.11, Przez szyb brylanty, Galeria Piekary 12.10-9.11).

Tomasz Drewicz (ur. 1982); artysta, kurator, krytyk i animator kultury. W latach 2001 - 2005 studiował na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska na Politechnice Poznańskiej, oraz w latach 2004 - 2009 na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Ukończył studia na Wydziale Edukacji Artystycznej w dwóch specjalnościach: Promocja i Krytyka Sztuki oraz Pedagogika Sztuki. Dyplom w drugim zakresie zrealizował w Pracowni Rzeźby prof. Marcina Berdyszaka. Był współtwórcą Koła Naukowego Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, w latach 2008-2009 prezes tej organizacji. Od roku 2009 pracuje na macierzystej uczelni (UAP) – obecnie na stanowisku adiunkta w VI Pracowni Rzeźby i Działań Przestrzennych. Był laureatem stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” w roku 2010 oraz Stypendium Artystycznego Miasta Poznania w roku 2011. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Publikował teksty teoretyczne o sztuce współczesnej w magazynach polskich i zagranicznych. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Tomasz Drewicz zajmuje się w sztuce przede wszystkim instalacją, obiektami rzeźbiarskim i działaniami typu performance. W działalności twórczej i badawczej artysta podejmuje zagadnienia związane z nowymi technologiami oraz nowymi formami komunikacji i ich wpływem na strukturę współczesnego społeczeństwa. Badając współczesną kulturę stara się odnaleźć właściwe miejsce dla sztuki i form jej prezentacji. W swoich działaniach typu performance artysta wchodzi bardzo często w bezpośrednią reakcję z publicznością, prowokując ją do przekraczania wewnętrznych oporów czy stereotypowych zachowań. W jednej ze swoich prac artystycznych p.t. „Pętla” Drewicz nawiązywał do globalizmu finansowego (giełdy i szeroko rozumianej gospodarki światowej) i w przewrotny sposób wykorzystał go w procesie kształtowania się i transformacji materii rzeźbiarskiej. O projekcje obecnej wystawy w Galerii AT artysta mówi: Kiedy w roku 2015, po raz pierwszy, miałem przyjemność prezentować swój indywidualny projekt w Galerii AT, nie przypuszczałem nawet jak wielkie będzie miał on dla mnie znaczenie. Powstał wówczas, w wyniku działania bardzo silnych emocji, związanych z doświadczeniem śmierci bliskiej osoby. Analizowanie procesu przemijania zapoczątkowało myślenie o Cieple jako formie przepływu energii, wymiany informacji, dążeniu do uzyskania względnej równowagi. Na obecnie realizowanej wystawie, zatytułowanej właśnie „Ciepłem”, prezentuję nie mniej emocjonalne podejście do tego zagadnienia, choć tym razem, zaproponowana sytuacja dotyczyć będzie zupełnie innych kwestii i uzyska nieco bardziej żartobliwy charakter. Wystawa p.t. „Ciepłem” jest drugim pokazem twórczości Tomasza Drewicza w Galerii AT. („Zaraz wracam”, 2015)