aktualia

Jan Brzękowski, André Kertész, Maria Nicz-Borowiakowa, Kazimierz Podsadecki, Luigi Russolo, Józef Szanajca i inni.

Do udziału w tegorocznej edycji zgłosiło się 632 artystów z 53 krajów, którzy nadesłali 2099 prac. Na wystawę międzynarodowe jury w składzie: Sepp Hiekisch-Picard – wicedyrektor Kunstmuseum w Bochum, przewodniczący jury, Elżbieta Fuchs – kuratorka Triennale, dyrektor Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Giuliano Santini – dyrektor Międzynarodowego Centrum Grafiki Artystycznej KAUS w Urbino, prof. Witold Kaliński – prowadzący Pracownię Rysunku na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi oraz prof. Andrzej M. Bartczak – prowadzący zajęcia z grafiki warsztatowej na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, zakwalifikowano 914 prac 384 artystów z 47 krajów. Uroczyste otwarcie wystawy i wręczenie Medali Honorowych 16. Międzynarodowego Triennale Małe Formy Grafiki, Polska – Łódź 2017 odbędzie się 22 czerwca o godzinie 18. Podczas tej edycji wystawę indywidualną w Galerii Bałuckiej przedstawi Belgijka Christine Ravaux – trzykrotna medalistka, specjalizująca się w technice mezzotinty (wystawa potrwa do 6 sierpnia).

Wystawa towarzysząca 16. Międzynarodowemu Triennale Małe Formy Grafiki, Polska – Łódź 2017.

Andrzej Marian Bartczak, „Metabolizm. Most 24. Porcelanowa biblioteka”, 2017, porcelana, 235 x 215 cm, fot. mat. pras. Ośrodka Propagandy Sztuki

Cécile Dupaquier, Aneta Grzeszykowska, Katarzyna Kobro, Henryk Morel, Francois Morellet, Anna Orlikowska, Wacław Szpakowski, Suzanne Treister.

W prezentowanym od sierpnia do grudnia 2017 cyklu 4 ekspozycji indywidualnych staramy się budować świadomość, jak w twórczości Antoniego Starczewskiego, Karola Hillera, Stefana Wegnera i Stefana Krygiera dokonania w zakresie tzw. „sztuki czystej” przenikały się i łączyły z działalnością w zakresie sztuki użytkowej. Dobrym przykładem takiej postawy jest Antoni Starczewski, uczeń Władysława Strzemińskiego, który na gruncie teorii unizmu zbudował swoją własną koncepcję sztuki. Starczewski był artystą wszechstronnie utalentowanym, we wszystkich dyscyplinach, jakimi się fascynował, osiągał sukcesy artystyczne, zdobywając nagrody na wystawach konkursowych ceramiki artystycznej, tkaniny artystycznej, rzeźby, grafiki w Polsce i zagranicą. Wykorzystywał różne formy przekazu, posługiwał się splotem tkackim, pismem, formami ceramicznymi, a także dźwiękiem. W 1963 roku zdecydował się na operowanie elementami o ustalonym module, początkowo był to alfabet elementów rzeźbiarskich. W 1965 roku ideę dokładania elementów przeniósł na inne dziedziny aktywności, rozwijając swoje zainteresowania w poszukiwaniu własnego alfabetu, modułu, w którym stosował punkty, przecinki, litery, powtarzający się kształt listka dębowego, motywy owoców i jarzyn.  Do jego najważniejszych realizacji w przestrzeniach publicznych należy monumentalna płaskorzeźba Układ na dwie ręce, składająca się ze 160 elementów fajansowych o wymiarze 320 x 240 cm, umieszczona w roku 1960 w holu Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego. Ponadto dwie ściany ceramiczne w foyer Teatru im. Stefana Jaracza z lat 1967-70, a także płaskorzeźba w holu kąpieliska „Fala” w Parku na Zdrowiu z 1976 roku. Każda z tych kompozycji była montowana z udziałem autora, który zabiegał o jak najlepsze wydobycie jej formy i rytmu przez optymalne oświetlenie. Wystawa Antoniego Starczewskiego w Galerii Re:Medium ma charakter kameralny i składa się z reliefu, trzech rysunków i kompozycji graficznych z kolekcji Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. Wszystkie obiekty są świadectwem rozpoznawalnego stylu kompozycji Starczewskiego, gdzie powtarzalność modułu litery, znaku, liścia w linearnych układach tworzy rysunek czy grafikę, pulsującą rytmem i kontemplacyjnym układem elementów. (Elżbieta Fuchs, fragmenty tekstu do katalogu wystawy Antoniego Starczewskiego)

„