aktualia

Retrospektywa przygotowana we współpracy z artystą zaprezentuje prace Łukasza Korolkiewicza od okresu debiutu po dzieła najnowsze – 38 prac malarskich oraz 25 rysunków z kolekcji Łukasza Korolkiewicza oraz Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu. Rozpoczynające pokaz rzadko eksponowane rysunki z lat 70. pozbawione są charakteru służebnej roli wobec malarstwa. Te autonomiczne dzieła sztuki to istotny akcent wystawy, obrazujący drogę twórczych poszukiwań, inspiracji i kreowania własnej wizji twórczej. Wybrane akordy wczesnych działań w obszarach realizacji artystycznych będą jeszcze rozbrzmiewać w kolejnych latach, ale już w zakresie prac malarskich. Część stylistycznych „eksperymentów” zaniknie jednak bezpowrotnie.
Obrazy powstałe na przestrzeni następujących po sobie dekad uwidocznią różnorodność podejmowanych przez artystę wątków tematycznych, które przez samego autora często zamykane są w ramy określonego cyklu. Obok własnych doświadczeń stanowiących tak istotne zagadnienie pracy twórczej obrazy ujawnią inspirację dziełami innych artystów, m.in. Davida Hockneya, Balthusa, a także sztuką polskiego modernizmu, w szczególności dokonaniami Jacka Malczewskiego.
Ekspozycja nie jest odbiciem świata rzeczywistego, ale miejsc wykreowanych przez Łukasza Korolkiewicza. Przeciwstawi się często powielanej tezie, definiującej twórczość artysty jako przykład hiper- bądź fotorealizmu. Łukasz Korolkiewicz, pomijając okres lat 80., nie komentował bieżących wydarzeń w kraju. Zajął miejsce gdzieś obok, wyreżyserował swój własny świat, często wcielając się w rolę obserwatora. Wystawa może wzbudzić w odbiorcy lawinę pytań, domysłów, poczucie wielowymiarowych możliwości interpretacyjnych. Sprowokuje również pytanie o granicę analizy dzieła sztuki oraz jego recepcję. Twórczość Korolkiewicza otwiera drogę dla wyobraźni, do poszukiwań w obszarach historii sztuki, w zakamarkach własnego umysłu.

Od 8 lutego w przestrzeniach Galerii Sztuki Pałacu Kultury Zagłębia będzie można podziwiać miniatury, które nadesłali artyści z całego świata na konkurs 10. Międzynarodowego Biennale Miniatury w Częstochowie. Wystawa, zawierająca najlepsze z konkursowych prac, potrwa do 10 marca. Międzynarodowe Biennale Miniatury odbywa się co dwa lata przy Ośrodku Promocji Kultury Gaude Mater w Częstochowie. Ostatnia jego edycja przyciągnęła 254 autorów z różnych zakątków globu, którzy nadesłali łącznie aż 671 prac. Jury konkursu zakwalifikowało na wystawę 289 miniatur 153 autorów, które zobaczymy w pałacowej galerii. To nie pierwszy raz, kiedy Biennale gości w murach PKZ, jednak za każdym razem cieszy się ono sporym zainteresowaniem nie tylko dorosłych, ale też młodzieży. Zaprezentowane miniatury to przykład tego jak można zamknąć otaczającą nas rzeczywistość w bardzo małym formacie, stosując różne techniki artystyczne. W ramach wystawy odbędą się również warsztaty dla dzieci. Szczegółowych informacji udzielają opiekunowie galerii pod nr tel. 32 733 88 17

wystawa w PKZ,  fot. Marek Wesołowski

Na wystawie znajdą się obrazy wybitnych polskich artystów, pochodzące ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, m.in. Józefa Chełmońskiego, Adama Chmielowskiego, Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza, Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca, Kazimierza Sichulskiego czy najsilniej związanego z Kresami Jana Stanisławskiego. Ich malarska twórczość stanowi zapis niezwykłego kolorytu życia na kresowych rubieżach, będąc jednocześnie świadectwem fascynacji bezkresem tamtejszego pejzażu.
Romantyczne fascynacje Kresami rozpoczęły się pod koniec XVIII wieku wraz z modą na rysunkowe serie samodzielnych krajobrazów, utrzymanych w sentymentalno-nastrojowej aurze i będących najczęściej rodzajem dziennika z patriotyczno-inwentaryzacyjnej podróży. Z przesłanek marzeń o wolności i niepodległości zrodziła się również twórczość malarzy historycznych związanych ze środowiskiem monachijskim. Ponowny renesans tematów kresowych nastąpił w sztuce okresu Młodej Polski. Dokonał się wówczas zwrot ku symbolizmowi, przy równoczesnych powrotach do romantycznej idei posłannictwa narodowego. Kresy w dalszym ciągu niosły ze sobą symboliczno-nostalgiczne fascynacje, ale przed kolejnym pokoleniem artystów odkryły również nowe możliwości formalne – niepowtarzalne światło i kolor. Młoda Polska odkryła również Huculszczyznę – żywiołowość tamtejszego folkloru, egzotykę strojów i obyczajów. Ostatnim przejawem malarskich fascynacji polskimi Kresami, były lata 30. XX wieku, kiedy do rangi „Aten wołyńskich” urósł Krzemieniec. 

Jan Stanisławski, „Bodiak”, 1885, ze zbiorów MNK, mat. pras. Muzeum w Gliwicach